วันพุธที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2556

ภาพถ่ายเก่าเล่าอดีต (Old Photos tell a thousnad stories)



ได้รูปนี้จากบ้านแม่เมื่อหลายปีมาแล้ว  ได้แต่เก็บไว้ในลิ้นชัก เป็นรูปภาพครอบครัวที่ถ่ายในร้านถ่ายรูป ซึ่งน่าจะเทียบได้กับการถ่ายรูป studio ในสมัยนี้

เหตุมาจากว่า...ได้นาฬิกาปลุกมาใหม่ (...อีก) พอมีเวลาก็เลยไปหาพร๊อบเพื่อมาจัดองค์ประกอบภาพ  ไปรื้อ ๆ ในลิ้นชักที่ไม่ได้เปิดเสียนาน  เจอเอารูปนี้เข้า 

ภาพเก่า ๆ น่าจะเข้ากับนาฬิกาโบราณที่ได้มาใหม่  นาฬิกาเป็นสัญญลักษณ์ของวันเวลา ในขณะที่รูปถ่ายเก่าบอกเล่าความเป็นมาในอดีต  เราสามารถเก็บความทรงจำของวันเวลาที่ผ่านไปด้วยภาพถ่าย



ส่วนอันนี้ก็เป็นภาพถ่ายเก่าสมัยเรายังเป็นเด็ก ถ่ายที่หัวหิน ด้วยกล้องตัวโปรดของพ่อ
ใช่กล้องในรูปหรือเปล่าไม่แน่ใจ เพราะพ่อมีกล้อง 2 ตัว คือตัวนี้ FED 3 กับอีกตัวคือ YASHICA
ตอนเด็ก ๆ ไม่ค่อยรู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้ ต่อว่าพ่ออยู่เรื่อยว่า  ใครใครเค้าก็ใช้ Kodak กัน กล้องของพ่อยี่ห้ออะไรก็ไม่รู้ เพิ่งมารู้ภายหลังว่าของพ่อนั่นแหละขลังกว่า 

แม้แต่มอเตอร์ไซค์ของพ่อก็สวยมาก ยี่ห้อ Zundapp 
เสียดายที่หารูปถ่ายไม่เจอ 
เดี๋ยวจะหารูปจากเวปมาให้ดูแทนแล้วกัน

เห็นพ่อขี่มอเตอร์ไซค์คันนี้มาตั้งแต่จำความได้ 
เป็นมอเตอร์ไซค์คันใหญ่สีดำ แบบก็เก่าโบราณ
ไม่ทันสมัยเหมือนที่คนอื่นเค้าขับกัน
แต่มันก็พาพวกเราไปไหนต่อไหนเรื่อยมา
น้องชายนั่งหน้าตรงถังน้ำมัน
พวกเราสามใบเถา นั่งเรียงกันข้างหลังพ่อซึ่งเป็นคนขับ
ความจริงเราก็ไม่ค่อยมีอีเว้นท์ในการไปไหน ๆ โดยรถมอเตอร์ไซค์ของพ่อบ่อยนัก
มันนั่งไม่พอ เพราะต้องรวมแม่เข้าไปด้วย
ถ้าไปกันทั้งหมู่คณะในสมัยนั้น รถสามล้อก็หรูแล้ว
ไม่เช่นนั้นก็ต้องอาศัยบริการไทยประดิษฐ์ หรือนายเลิศ
ตอนนั้น ขสมก.น่าจะยังไม่เกิด

จนวันนึงพ่อก็ขายมันไป
ตอนนั้น เราไม่ได้อาลัยอาวรณ์กับมันมากนัก
อาจเพราะยังเด็ก ไม่รู้ถึงคุณค่าของมัน จึงไม่ได้รู้สึกผูกพันอะไร


มารู้ทีหลังว่า คนที่ซื้อไป เค้าขับรถยี่ห้อนี้เหมือนกัน
บังเอิญมาเจอพ่อบนถนน  แล้วขับตามมาขอซื้อเพื่อเอาไปเป็นอะหลั่ย
เดาว่าคนขับรถยี่ห้อนี้ในเมืองไทยคงมีน้อยมาก
จนทุกวันนี้ ยังไม่เคยเห็นรถยี่ห้อนี้ที่ไหนอีกเลยในเมืองไทย

และยิ่งในยุคนั้น ไม่มี Internet 
การที่คนรักชอบอะไรที่เหมือนกัน จะมาตั้งเป็นชมรมเป็นเรื่องยาก
การได้รับฟังเรื่องราวของคนที่รักสิ่งเดียวกันมาเจอกันโดยบังเอิญ
จึงเป็นความประทับใจเล็ก ๆ
เดาว่าที่พ่อตัดสินใจขายไปเพราะอายุมากแล้ว
ประกอบกับการที่มีคนที่รักในสิ่งเดียวกันมารับมันเพื่อไปดูแลต่อ
ถึงแม้มันจะทำหน้าที่เป็นเพียงอะหลั่ยของรถอีกคัน
แต่อย่างน้อย มันก็ถูกใช้อย่างมีคุณค่าและยังคงอยู่
แม้จะแปรเปลี่ยนไปเป็นแค่ส่วนหนึ่งของรถอีกคันก็ตาม


รถมอเตอร์ไซค์ของพ่อหน้าตาประมาณนี้ แต่ไม่หล่อเท่านี้นะคะ


สัญญลักษณ์ของ ZUNDAPP

อีกซักรูป

ภาพทั้งหมดได้มาจากเวปค่ะ
รูปรถพ่อคงหายากซักหน่อย
ถ้าเจอจะเอามาอวดค่ะ




อันนี้เป็นแผนสังกะสี Re-Product
เอามาจากเวป
ของตัวเองก็มีอันนึง แต่ยังไม่ได้ถ่ายรูป เลยขอยืมเค้ามาก่อน
ซื้อเพราะมันเป็นรถ Zundapp นี่แหละค่ะ